domingo, 1 de abril de 2012

Rio de Janeiro ! laa laa la la lalaláaaalala



"Qué es aquello que reluce en lo alto del camino?
es un pájaro un avión o un cristal gratuito.
Qué es aquello que reluce en lo alto del molino?
es un cristo redentor, es un cristo corcovado
CRIS-TO CRIS-TO
CRIS-TO CRIS-TO
CRIS-TO CORCOVAAAAAADO





Primera vision del cristo de corcovado desde la orilla de la laguna Rodrigo de Freitas.

Como podeis comprobar nos encontramos en Rio de Janeiro!!!!!!!!!!

Las primeras noches residimos en la zona de Ipanema y Copacabana. Dos de las playas mas famosas del mundo, que sería un pecado no visitar, pero tambien tenemos que decir que no tienen nada que envidiar a Nerga, Barra o Areabrava.
Solo que lo mas destacable es su oleaje y que son playas urbanas, donde la diversa actividad les da un aire mas "chic". Aún así, nosotros seguimos prefiriendo los paraísos perdidos, aunque el agua te haga correr más la circulación.

No tenemos fotos de ellas porque en la guía ponía expresamente y en letra mayúscula, que no llevásemos NADA de valor a la playa. Una para aprender...

A la mañana siguiente, nos despertamos, en un hostal lleno de parafernalia futbolera, Ipanema wave hostel( si vais llevadles algo...) y emprendimos nuestro largo paseo a orillas del lago Rodrigo de Freitas, para llegar al jardin botánico, Un lugar con mas de 5000 especies de plantas y nenúfares gigantes, además de micos por los árboles y algún que otro colibrí. Ah, y un orquideario. Pero no nos dió tiempo a ver todo, porque Sain se sentó en un banco lleno de polen y como ella es alérgica, os podeis imaginar.....


 



A la salida nos encontramos con un mercadito de lo mas animado y pintoreco. Paramos a comprarnos rodajas de sandía y melón para no morir deshidratados. Mmmmmmmmmmm !!!!!! de la mejor fruta del viaje.

 


 
Y otra vez el Cristo apabullando con sus brazos abiertos, y es que te lo encuentras cada dos por tres entre alguna calle.

DIOOOOOOOOOOOOS TE VIGIIIIIIIIIIIIIIIIILAAAAAA !!!!!!!!!!!!!!!





El día no dió para mucho mas, después de recorrer el mercadito hippy en buscad e regalitos para vosotros, nos fuimos a otro de los emblemas de la ciudad.

No podía faltar la visita al bar donde Jobim y Vinícius compusieron la famosa canción " A garota de Ipanema"

Aquí salimos con la partitura al fondo





Y esta es la famosa Garota, que tampoca estaba tan buena.





Al día siguiente recorrimos la playa para llegar hasta cosme vello y "pegar" un bus hasta la base del corcovado.




Este tren cremallera, fué el que nos llevó hasta la cima

 

Aqui teneis las vistas (casi aereas) desde el Cristo



Zona de Leblon e Ipanema



Leblón



Copacabana

 


No la tipica foto...




Si la tipica foto...


 


Y esta es la tía mas varas que te puedes encontrar en un viaje. No contenta con salir en TODAS nuestras fotos, aún se ponía a ver que tal le habían quedado sus fotofeisbuk EN EL PUTO MEDIO. Y en ninguna se miraba guapa!!  Así que vistas las ansias que tenía de salir en nuestro blog, le hicimos esta toma desde su lado bueno jajajaja.  Ala, por notas.



 


Vistas de la impresionante y cautivadora bahia y pao de açucar.

Los primeros exploradores portugueses, que entraron en la inmensa bahía de Guanabara en enero de 1502, creyeron que era un río y la llamaron Rio de Janeiro.  (Rio de Enero)



Al bajar sacamos esta foto como muestra de la inclinación que alcanzaba el tren.





Haciendo el mono por la calle Barata Ribeiro, de camino a la Embajada Lomográfica de Río.
En otro momento ya os explicaremos el nuevo "invento" que tenemos.



Después de dos noches por la zona mas pija, nos fuimos en busca de lo nuestro. Ambiente mas alternativillo donde charlar con la gente, callejear, tomar cachaça sin que te roben un ojo de la cara y por supuesto, escuchar samba en directo!! en la ciudad donde se creó.
Y nada mejor que la zona de Lapa para esto.








Nuestro nuevo hotel, regentado por gallegos, de nacimiento, no de corazón, estaba pegadito a otra de las curiosidades de Río, la "Escadaría de Selarón", la prolongada obra de un escéntrico artista chileno, que en 1990 empezó a cubrir algunos de los 215 escalones que van de Lapa a Santa Teresa con mas de 2000 baldosas de 120 países, en su mayoría europeos.

 
 


El tío compraba las baldosas en una tienda, las rompía con un martillo y las iba pegando, pero ahora recibe baldosas de todo el mundo, y la verdad es que hay algunas muy sorprendentes...









Tributo a Rosa Lee !!

 




Sargadelos en Brasil.










 
También hay algunas de equipos de futbol, así que el siguiente que vaya a Río que le lleve una del Celta!


Hasta la proxima! Seguiremos recorriendo ciudades en vuestra compañia!

4 comentarios:

  1. que invento?, espero que lo digais pronto, tengo curiosidad. bueno a seguir bien, gracias guapos fue una sorpresa ehh, fui rapida, un bico

    ResponderEliminar
  2. yo tambien tengo intriga por saber más del invento. ¿Alguna pista? biquiños

    ResponderEliminar
  3. Amores que no me dejaba entrar en el blog!!!! lo pase fatal dos días!!!!!!! me va fatal internet y desde el mvl es una caca!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ResponderEliminar
  4. JAJAJAAJAJAJJA Que!! Inspireite eh? jejejej que boa, mira que é pegadiza esa canción...
    Home!! sobre o das prais xa sabedes o que penso... como Nerga e Barra... non hai outra jejeje é coña... xa sabedes...
    Jo que guays os nenúfares =) A min encántanme, gustaría estar sobre un deses xigantes... que preciosos*
    Que guay coñecer físicamente a Garota!! E vos a cantestes alí ó voso estilo ou que?? e a banda sonora do bar e esa canción unha e outra vez??
    Que pasada de vistas!! Menuda impresión!! Molaba moito no?? Imaxino a sensación de respirar dende ahí... que gozada...
    Que guapada o dos azulexos, eu quería facer a fachada da miña casa así =) Estaríades tres horas pillaos e flipando con cada un...
    Bicos chulainas*

    ResponderEliminar